Tijmen Mulder van het creatieve techbureau Robot Kittens, vertelde in onze MediaTalk van 6 juli over een bijzondere VR productie: de Virtual Reality dansvoorstelling Narcissus & Echo.
Het idee voor de productie van Narsicus & Echo kwam midden in coronatijd, toen er volop maatregelen waren voor bijeenkomsten. Om toch een schouwburg-ervaring te creëren voor een klein publiek werd er nagedacht over de opties. Tijmen: “Het was de zegen en de vloek van corona die ervoor zorgde dat virtual reality hier het perfecte platform voor was.” Deelnemers konden op die manier toch fysiek bijeenkomen, maar de beleving in VR ervaren.
De thema’s die in de voorstelling centraal staan zijn eenzaamheid en verbinding, passend bij het coronajaar. De hoofdkarakters zijn Narcissus, een man die verliefd is op zijn eigen spiegelbeeld en Echo, een vervloekte Nimf die alleen woorden kan herhalen en daardoor de aandacht van Narcissus niet kan trekken. Een onmogelijke liefde dus.
“Het was de zegen en de vloek van corona die ervoor zorgde dat virtual reality hier het perfecte platform voor was.”
Als deelnemer start je de 20 minuten durende VR-ervaring in een schouwburg of poppodium. Je neemt met meerdere personen plaats rondom een lichtgevende kubus. De kubus is de connectie van fysieke werkelijkheid naar de virtuele wereld. Ook in VR zit je rondom een lichtgevende kubus en betreed je vanuit daar het verhaal. Je duikt als het ware in de wereld die verstopt zit in deze kubus.
Door een zilverkleurige ‘gidsbol’ die zich in de ruimtes bevindt, kun je de voorstelling vanuit verschillende perspectieven bekijken. Als je lang genoeg naar de bol kijkt, verander je van personage. Je kan het verhaal bekijken vanuit het gezichtspunt van Echo, die Narcissus ziet bewegen als schim, of vanuit het gezichtspunt van Narcissus, die leeft in een wereld van spiegels die gedurende de voorstelling kapot gaan. Daarnaast heb je ook een normaal perspectief, waardoor je alles ziet als een toeschouwer.
Als device voor de deelnemers is er gekozen voor een stand-alone bril, de Oculus Go, waarbij je geen pc nodig hebt om de ervaring af te kunnen spelen. Consequentie hiervan was dat de video van tevoren op de brillen geladen moest worden en de voorstelling dus opgenomen moest worden. Dit was een complex proces: de opnames duurde een dag en alles moest in één take opgenomen worden. De dansers hebben dus zo’n dertig keer dezelfde dans moeten uitvoeren. Er is 360 graden stereoscopisch gefilmd, waardoor je de ruimte als deelnemers echt in 3D ziet. Daarnaast is er gebruikt gemaakt van spatial audio wat gedurende de voorstelling om je heen beweegt.
Wil je weten wat Robot Kittens heeft gedaan om met relatief weinig middelen, een kwalitatief hoogstaande productie te creëren? Kijk dan hier de sessie terug!
