De vijf takeaways van de IBC
“Bringing your content everywhere” – dit was het thema van de IBC die dit jaar op 13 t/m 18 september plaatsvond. Het draaide allemaal om het kunnen produceren en afleveren van content bij de consument. Waar, wanneer en op welk device hij maar wil. Gedacht vanuit de zender, als “content push’’. Niks mis mee natuurlijk, behalve dat het ook een nadeel met zich meebrengt: de consument was op de IBC eigenlijk onzichtbaar.
Social media zijn voornamelijk kanalen waarin je de content in de juiste (for)maat moet afleveren. Maar het model omdraaien, echt denken vanuit wat de consument doet, waarvoor hij/zij wil betalen en wat voor adverteerders relevant is? Je ziet het nog maar weinig. De IBC is een beurs gevangen in zijn eigen tunneldenken (gelukkig wel een hele grote tunnel): met ruim 55.000 bezoekers, 1.700 standhouders uit 170 landen is Amsterdam weer even the place-to-be in de wereld van mediatechnologie. De stemming is optimistisch, iedereen ziet kansen en er zijn genoeg mogelijkheden.
De zucht naar hoogwaardige content is groter dan ooit, de techniek is beter dan ooit, goedkoper dan ooit en er kan meer dan ooit, maar ook is overal voelbaar dat de markt onder druk staat. Hoe verdien je je geld? Hoe blijf je relevant? Waar staat je bedrijf over vijf jaar? Hoewel deze vragen onbeantwoord blijven, zijn er ontwikkelingen waar de IBC wél een antwoord op heeft:
Better pixels
De beeldkwaliteit in broadcastproductie is opnieuw toegenomen. UltraHD met HDR is inmiddels overal te zien, zeker met het WK Voetbal net achter de rug. Er waren twee goede voorbeelden van hoe zich dat verder kan ontwikkelen: Japans NHK demonstreerde in een huiskamer van de toekomst de 8K resoluties waarmee ze ook de OS 2020 gaan vastleggen én uitzenden. En ons eigen TNO stond er met een demonstratie van UltraWideVision, ontwikkeld met het Koreaanse ETRI waarmee een volledig stadion in één keer kamerbreed wordt weergegeven.
De mediafabriek
Alles moet flexibel, interoperabel, op afstand (remote), efficiënt en schaalbaar. Van SDI naar IP en daarbij alles automatiseren en je eigen mediafactory is een feit. Op IBC vind je alle partijen die je daarbij willen helpen. Virtualizeren, cloud, IP-gebaseerde geautomatiseerde workflows, microservices, remote production: er was geen hall/stand zonder deze nieuwe toverwoorden. De praktijk blijkt vaak nog weerbarstig. Build-It-Yourself (BIY) of met partners blijkt toch nog steeds de manier om snelheid en controle te houden over je eigen processen en flexibel te blijven om over te stappen naar andere, net weer betere (deel)oplossingen.
Het lineaire tijdperk is voorbij
Multiplatform (OTT, mobile, social media) is waar het nu om draait. Ook bij live producties, want live is waar de media-industrie zich nog kan onderscheiden. On Demand is er een oneindig contentaanbod. De FAANGs (Facebook, Amazon, Apple, Netflix, Google) van deze wereld roeren zich steeds meer op contentvlak en proberen consumenten (en hun data) aan hun platformen te binden. Netflix produceert meer content dan enig andere filmstudio of broadcaster. Daarmee wordt de kwaliteitslat hoog gelegd, zowel voor de geboden content als voor de ervaren diensten. Aan de andere kant wordt het ook steeds makkelijker om een dienst op te richten: volledig geautomatiseerde sportuitzendingen vanaf ieder willekeurig veld met geautomatiseerde highlight-detectie en samenvattingen, scherp en dynamisch in beeld gebracht. De oplossingen zijn kant-en-klaar te vinden en met een paar klikken in de lucht. Lineair uitzenden? Tja, dat doe je er gewoon bij.
Artificial Intelligence (AI)
AI heeft zijn intrede gemaakt maar is vooral nog gericht op het automatiseren van routine workflows (zoeken/vinden, metadateren, analyseren) en het beter op maat bedienen van klanten via aanbevelingen en personalisering. IBM Watson, Microsoft, Google (en vooral hun partners) en veel kleinere partijen laten daar mooie voorbeelden van zien. Hoe meer content in de cloud, hoe meer data, hoe meer automatisering, hoe meer ruimte voor AI. Het is dan ook geen wonder dat Blockchain langzaam aandacht wint als “trust enabler” met de belofte van tracking, transparantie en trust. Deze belofte lijkt voor adverteerders en mediabedrijven essentieel te gaan worden zodra alles multiplatform en in de cloud beschikbaar is. Maar anno 2018 is de impact nog beperkt en vindt AI vooral onder de motorkap zijn weg.
Augmented Reality (AR)
AR is een blijvertje in TV-productietechniek. Zeker bij studioproducties rond sport en actualiteiten biedt AR volop creatieve ruimte en mogelijkheden om op nieuwe manieren de kijker te betrekken en te trakteren op graphics en visualisaties die niet van echt zijn te onderscheiden. Hier waren weer mooie staaltjes van te zien op stands van o.a. NEP en VIZRT. De aandacht voor Virtual Reality is daarentegen duidelijk afgenomen. De consumentenacceptatie verloopt te traag, de mediaproductie is complex en duur en businessmodellen zijn niet rond te krijgen. Meekijken alsof je in het stadion bent, maar dan wel in topkwaliteit en liefst mét je vrienden en al je stats, lijkt voor broadcast voorlopig de belangrijkste toepassing.
Verder waren er natuurlijk nog vele andere ontwikkelingen, zoals nieuwe camera’s etc. Nu nog sneller, kleiner en flexibeler. IBC lijkt te schreeuwen: create – produce – manage – publish – monetize. Er kan meer dan ooit. Als je daarmee dan ook nog je geld kunt verdienen, blijft de contentindustrie een prachtige sector om in te werken.
